| क्षितिजाच्या पार | ||||||
| क्षितिजाच्या पार वेड्या संध्येचे घरटे | ||||||
| वेड्या संध्येच्या अंगणी रात थरथरते | ||||||
| कुणी जा दूर तशी मनी हूरहूर | ||||||
| रात ओलावत सूर वात मालवते... | ||||||
| आता बोलायाला कोण संगे चालायाला कोण | ||||||
| कोण टाकेल जीवाचे ओवाळून लिंबलोण | ||||||
| पायरीला ठसे दार खुले छत पिसे | ||||||
| कुण्या उडल्या राव्याचे गीत घर भरते... | ||||||
| आता विझवेल दिवा सांज कापऱ्या हातांनी | ||||||
| आणि आभाळाचे गूज चंद्र सांगेल खुणांनी | ||||||
| पडतील कुणी पुन्हा भरतील डोळे | ||||||
| पुन्हा पुसतील पाणी हात थरथरते... | ||||||
| मनी जागा एक जोगी त्याचे आभाळ फाटके | ||||||
| त्याचा दिशांचा पिंजरा त्याच्या झोळीत चटके | ||||||
| भिजलेली माती त्याचे हललेले मूळ | ||||||
| त्याचे क्षितिजाचे कूळ त्या चालवते... | ||||||
| सांज अबोला अबोला सांज कल्लॊळ कल्लॊळ | ||||||
| सांज जोगीण विरागी सांज साजीरी वेल्हाळ | ||||||
| सांजेवर फूल गंध मौनाचा हवेत | ||||||
| दूर लागले गावात दीप फरफरतेक्षितिजाच्या पार वेड्या संध्येचे घरटे | ||||||
| वेड्या संध्येच्या अंगणी रात थरथरते | ||||||
| कुणी जा दूर तशी मनी हूरहूर | ||||||
| रात ओलावत सूर वात मालवते... | ||||||
| आता बोलायाला कोण संगे चालायाला कोण | ||||||
| कोण टाकेल जीवाचे ओवाळून लिंबलोण | ||||||
| पायरीला ठसे दार खुले छत पिसे | ||||||
| कुण्या उडल्या राव्याचे गीत घर भरते... | ||||||
| आता विझवेल दिवा सांज कापऱ्या हातांनी | ||||||
| आणि आभाळाचे गूज चंद्र सांगेल खुणांनी | ||||||
| पडतील कुणी पुन्हा भरतील डोळे | ||||||
| पुन्हा पुसतील पाणी हात थरथरते... | ||||||
| मनी जागा एक जोगी त्याचे आभाळ फाटके | ||||||
| त्याचा दिशांचा पिंजरा त्याच्या झोळीत चटके | ||||||
| भिजलेली माती त्याचे हललेले मूळ | ||||||
| त्याचे क्षितिजाचे कूळ त्या चालवते... | ||||||
| सांज अबोला अबोला सांज कल्लॊळ कल्लॊळ | ||||||
| सांज जोगीण विरागी सांज साजीरी वेल्हाळ | ||||||
| सांजेवर फूल गंध मौनाचा हवेत | ||||||
| दूर लागले गावात दीप फरफरते | ||||||
Friday, March 26, 2010
संदिप खरे............क्षितिजाच्या पार........
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment